środa, 24 czerwca 2009


Tyle czasu marnujesz na ziemskie sprawy. Twoje rzeczy, twoje myśli - wszystko porozrzucane w życiu miedzy szerokościami i długościami. W dwóch wymiarach jest tylko bałagan, zamieszanie. W dwóch wymiarach wszyscy czegoś chcą. Abyś był dobry albo jeszcze lepszy, abyś robił rzeczy tylko wielkie albo jeszcze większe.
Między długościami i szerokościami wszystko pomierzone jest z dokładnością do milimetra: numer buta, obwód kołnierzyka. Nawet życie.
A latałeś kiedyś ??? A czułeś co się dzieje, gdy nagle nad głową wybucha trzeci wymiar i zabiera człowieka w chmury ???
Tam, gdzie największa góra zdaje się domkiem kreta, gdzie aniołowie kuszą zapachami byś się nie bał gdy skasują kiedyś Twój bilet.
Rozmawiasz ze sobą, modlisz się, śpiewasz i zachłystujesz się swoją najważniejszością.
Latasz z orłami, jastrzębiami, żurawiami lub wszystkim innym, dla czego dwuwymiar jest tylko przystankiem by połknąć robaka.
I czujesz, że czas spędzony tutaj to jest dopiero prawdziwe szczęście.

poniedziałek, 22 czerwca 2009

Cuda wianki

Noc Świętojańska - więc trzeba lecieć. Po powrocie ze Słowenii kilka godzin odpoczynku i fruuu - odpaliłem SKY'a i w górę serca !!!!!
Spokojny, prawie bezwietrzny lot nad lasami, jeziorami i rzekami. Za wcześnie było jeszcze na wianki ale zapachy upijały do nieprzytomności.
88 kilometrów przelotu i lądowanie o zmierzchu.
Pięknie, spokojnie, sam na sam z wschodzącą Nocą Świętojańską. Niech się święci !!!!!

Flight detail : Andrzej Pankowski - 20.6.2009 - FT - 86.08 km :: PGweb - paragliding live!

Słowenia, Jezioro Bohinj i wielka winna afera....



Słowenia jest jak zakonnica. Duchowo i fizycznie czysta, do bólu przewidywalna, uprzejma i tylko gdzieś w zakamarkach najbardziej ukrytych drzemią drobne pokłady szaleństwa. Na przykład w uśmiechu Ruka albo w bezradnym uśmieszku kierowcy nr 3.
Słowenia jest jak Syzyf. Walczy stale i bez widoków na sukces z rozsypującymi się zboczami gór i polityką morską Chorwacji.
Słowenia z powietrza jest trochę dzika, trochę grzeczna i nieprzewidywalna, bo w dni pochmurne "nosi" jak diabli, tak że umrzeć można u góry z głodu a w dni słoneczne nie. W dni słoneczne dusi tak, że nie wiadomo czy trzymać kierunek czy kask, żeby nie spadł gdy jedziesz windą w dół.
Słowenia zrobi kiedyś wielką finansową karierę, bo gdy zamawiasz wino "z piwnicy", takie własnej roboty, i przez kilka dni Ci smakuje, to potem w drodze do toalety odkrywasz jak z dwóch kapslowanych butelek za 1,25 euro sztuka, barmanka leje berbele to dzbana. I sprzedaje po 8 euro za butelkę.

Słowenia jest romantyczna. Uwielbiam patrzeć i słuchać jak Tomek kocha Tamarę.

środa, 10 czerwca 2009

Kto rano wstaje......
















Budzik wył do nieprzytomności. Trzasnąłem go w pysk ale ten z uporem maniaka po 10 minutach znowu swoje. Nic. Trzeba było wstawać, bo to jedyna szansa, żeby polatać.
A latania mam już taki głód, jak pacjenci z Dworca Zoo.
O 6.00 byłem w samochodzie i wio na upatrzone wczoraj startowisko. Tym razem padło na asfaltową dróżkę wśród łąk. Niezbędne babrania zajęły jakieś pół godziny i.......wtedy się zaczęło. Okazało się, że ta"dróżka wśród" łąk to dojazd do jakiejś zafajdanej, budowanej hali magazynowej. Więc przed 7.00 watahy, tabuny, karawany robotników, majstrów, inżynierów itp trzeba było przepuścić.
Słów wypowiadanych pod adresem tych bogu winnych ludzi wstydzę się do dzisiaj, fakt faktem, że mi lżenie ich sprawiało ulgę :-)).
Po starcie kierunek Czersk a dokładniej "pchanie ciężarówki z burakami pod górę). Prędkość 20 - 30 km/h, trymery odpuszczone a miasto za nic nie chciało być bliżej. Zajęło godzinę nim nadleciałem nad znajomy kościółek. W drodze tam, prawie same lasy i zapachy właśnie zaczęły przeciągać się w porannym słońcu. Pysznie, pachnąco, żywicznie, zielonolistnie.
Nad Czerskiem zwrot na Tucholę i nareszcie z wiatrem. Słońce wskoczyło trochę wyżej a pierwsze nieśmiałe bąble zaczęły tarmosić skrzydłem. Z Tucholi na Chojnice a tu.... "taniec konia na rozżarzonych węglach", z bocznym wiatrem. Termiczka tak się zaczęła wściekać,jakbym jej ukradł pieniądze. W każdym razie gdy zobaczyłem mój "pas startowy" i uzyskałem od miejscowego jastrzębia pozwolenie na lądowanie, uziemiłem się z wyraźną ulgą. Ponad dwie godziny lotu i na razie mój rekord FAI - 81 km.
Do następnego razu.
Szczegóły tutaj:
http://paramotors.xcontest.org/world/en/flights/detail:apa/9.6.2009/05:35

wtorek, 5 maja 2009

Plażą szły zakonnice.....


Anioły Stróże są zawsze z nami. Na dobre i na złe. W pracy, na kacu, w podróży i nawet na plaży.
Nie wszyscy w to wierzą i potrzeba czasami im pokazać, że Anioły naprawdę są.
I jeszcze wiedzieć trzeba, że nawet te Najbardziej Święte też Ich mają.
Bo kiedy te Najbardziej Święte idą na plażę, Diabeł przebrany za rybaka czatuje by je sprowadzić na gorszą drogę.
I wtedy Anioły, choć im gorąco, piachem wieje w oczy a wiatr wyrywa pióra, muszą się napracować by te Najbardziej Święte wyszły z tego cało.

środa, 29 kwietnia 2009

Każdy musi odpocząć


Mój Revolution też. Spakowałem go i pojechał do Korców na przegląd i wymianę linek.
Teraz będzie piękny i młody, że aż wszystkie ptaki oszaleją.







I polaaataaamyyyyyy.
No, wracaj już szybko !!!!!!

sobota, 18 kwietnia 2009

Taki wiatr


Napierw czekanie, siedzenie, trawo-myslenie i słońco-oczu-przymykanie.
Kiedy tak patrzę daleko na linie horyzontu i czekam aż Diabeł Mórz spieni fale, to czasami zgubić się można w tej pustce i szarości.
Sen, który zaczyna oplatać nie wypełnia czasu a wiatr nie śpiewa niczego. Klifowa jaszczurka jeszcze chwila a zacznie mówić wierszem, zdziwiona swoją niesamotnością.
I potem nagle przychodzą. Stają w szeregu tam gdzie morze moczy niebo, nadymają trupie policzki i dmuchają z całych sił. Odarci z rzeczy, które Neptun zabrał w ofierze lub by przehandlować je z Lucyferem. Jęczą, zawodzą, płaczą, zgrzytają zębami z odwiecznego zimna, błagają o litość lub przebaczenie.
Łotry, marynarze, mordercy, portowe kurwy, uciekające przed wojną matki z dziećmi, naznaczonymi piętnem śmierci od momentu pierwszego krzyku.
To ich dziełem jest ten wiatr, na którym nienawidzę latać.
Gwałtowny, lodowaty i pokręcony. Taki, który nie przynosi ulgi.
Taki, przed którym nawet mój Anioł Stróż chowa się w ogrodzie Wiecznego Ciepła i mówi mi - Radź sobie sam !!!
Taki, który chciałbym, by nie powtórzył się jutro.

sobota, 28 marca 2009

Spróbujmy razem polatać

Są tacy ludzie, którzy nie zdając sobie z tego sprawy zmieniają czas wokół siebie.
Są takie miejsca, które zmieniają ludzi w aniołów.
I jest taka przestrzeń, w której czasami wszystko to faluje tuż obok siebie.

niedziela, 22 marca 2009

Tylko espresso......i wino !!!!!!


Krowa mówi: Prędzej mi skrzydła wyrosną niż wy mi tu k....wa zalatacie !!!!!








Ale że gadało bydle w jakimś południowo włoskim dialekcie, nikt jej nie zrozumiał a w każdym razie nie wziął jej słów na poważnie.
Wróciliśmy. Jeden dzień latania i jeden piękny wieczorny żagielek nad Normą.
I tyle !!!!!!
Jeden dzień !!!!!!
Pamiętaj: zanim zalatać będziesz chciał, zawsze zapytaj Czarnej Krowy.
Przynajmniej w Bella Italia.

poniedziałek, 16 marca 2009

Latające Espresso

Wiesiu zadzwonił. Jutro Włochy, Norma, latanie.
I espresso. I tyle. Jedziemy.

środa, 11 marca 2009

Słońcologia - wypatrując wiosny.


Od pierwszego dnia życia jest z nami. Najpierw oślepia, potem grzeje a potem już tylko tęsknić za nim trzeba w dni takie jak dzisiaj.
Bo nie ma dla człowieka bardziej oczywistej rzeczy niż Słońce.
Wyznacza rytm i kiedy już raz go na Ziemi zabrakło na dłużej, wyginęli wszyscy niezwyciężeni.
A potem, za kilkaset milionów lat, dzięki temu, że przygasło, pojawiliśmy się My.
I na razie Ono nam sprzyja.
Zebrałem dzisiaj wszystkie, Jego Słońca, zdjęcia zrobione z powietrza by odkryć (z małą pomocą współczesnej techniki) to, co na ziemi nie zawsze jesteśmy w stanie zobaczyć.
Bo najczęściej, w swojej ludzkiej zarozumiałości zapominamy, że istniejemy tak długo jak ono chce świecić.
I wszyscy myślą, że Ono jest tylko jedno…….

Dlaczego mnie ciągnie do nieba ???


Teoretycznie nie powinno przecież. Praktycznie zresztą też.Bóg nie dał nam skrzydeł tylko nogi niestety ,z wyraźnym przykazaniem aby ich używać.
I w zdecydowanej większości realizujemy ten jego plan bezdyskusyjnie.
Niektórzy nawet bardziej.
Dbają o komfort swoich par nóg, rano wkładając ciepłe buty potem wskakują
w ciepłe bambosze a potem przechodzą do pozycji horyzontalnej i tak w kółko.
Ale niektórych, prawda że zdecydowaną mniejszość, ciągnie do góry.
Mam na to swoje wytłumaczenie. Pan Bóg na początku stworzenia sam dobrze nie wiedział co ma chodzić, co będzie pływać a co latać. I tak sobie próbował i doklejał a jak mu się nie podobało to odklejał
i znowu doklejał i bawił się tak długo zanosząc się ze śmiechu aż
to co zrobił miało jako taki kształt i wygląd. . No ale jak na mocno zajętego przystało, zapomniał wymazać ślady tych prób z głów stworzeniom.
I dlatego w niektórych z nas pociąg do nieba jest tak wielki.........
I jeszcze mnie ciągnie z powodu ciszy i spokoju i harmonii i braku granic
i przeszkód i że nie ma tam wyżej złych i dobrych mądrych i głupich.
Są tylko myśli tęsknota i radość że gdy się poleci kiedyś w najdłuższy lot
nie będzie we mnie strachu.Bo już wiem jak to jest, gdy mnie ciągnie
do nieba.

niedziela, 8 marca 2009

Śpiewo latanie a raczej czego mi brak


Jeżeli planuje się przelot w trakcie takiego zamglenia jak dzisiaj rano, to znaczy, że się człowiekiem Wielkiej Wiary jest.
Ledwo otworzyłem oczy a już humor zgasł jak wypalona świeczka. Płotu sąsiada widać nie było, we mgle majaczyły gdzieś obrazy z nocnego snu, nawet miau(ł)czenie kota za oknem było zdecydowanie zamglone.
Rzut oka na prognozę ICM wart był tyle co opowieści bajów kaszubskich o pogodzie - Łalbo bydzie łalbo nie bydzie ale jokoś tam zowse bydzie.
Ale jakom na drugie mam Ryszard co oznacza wielkie serce, więc zacząłem przygotowania.
No i nagle bum !!!! Mgła do góry, wiaterek ino co - więc dalejże dosiadłem niebieskiego rumaka i już byłem na polu. Chwilę zajęło jeszcze wyszukanie w miarę twardego miejsca do startu i.........już nas nie było. Rychło okazało się, że mgła zawisła na 180-200m i jakoś wyżej polecieć nie chciała. No więc leciałem prawie jakbym tarł głową po suficie. Zimno było upiornie. Wilgoć wzmagała jeszcze uczucie chłodu i pomyślałem sobie:
- A tam, pośpiewam sobie paralotniarskie piosenki !!!!!
- Zaraz, zaraz, co pośpiewasz? - zapytało echo.
- No, paralotniarskie piosenki -powiedziałem- i zacząłem dobywać już pierwszą nutę kiedy nagle zdrętwiałem nie z zimna bynajmniej.
To co przemknęło mi przez myśl było jak rażenie pioruna, jak negatywka, jak nagła klapa pięć metrów nad ziemią
- No, normalnie Misiu - znowu odezwało się echo- no nie masz kurde paralotniarskich piosenek !!!! No i co ?????
- Nic. Pustka jaką miałem w głowie, porównywalna była tylko z bezmiarem przestrzeni, której byłem w tej chwili cząstką.

W międzyczasie, gdzieś między Czerskiem a Tucholą mgła zniknęła i znalazłem się w krzyżowym ogniu pierzastych: z lewej klucze żurawi, nade mną cała banda wygłodniałych jastrzębi po prawej dzikie gęsi. Pierzaści wyglądali też na zziębniętych, zacząłem więc, dla rozgrzewki prezentować znany mi repertuar pieśni patriotyczno - żeglarskich w kolejności jak niżej:
1. Drunken sailor - http://www.youtube.com/watch?v=ulWXvzL6nuA
2. Fuck the british army - (http://www.youtube.com/watch?v=IFnVhUHOnbQ)
3. Samotna harmonia - w wersji oryginalnej, rosyjskiej
4. Przybyli ułani
5. Leśna piechota
6. Jak dobrze nam - piosenka harcerska
Rozgrzawszy się nieco, przy drugim punkcie zwrotnym, pewien już byłem, że Pan wyznaczył mnie do nowej misji:

" MUSITA MIEĆ SWOJE PIOSENKI, GLAJCIARSKIE, O LATANIU !!!! - powiedział Pan- a mnie nie pozostaje nic innego jak tylko misję przygotować.
I to niniejszym czynię i pytam:

KTO SIĘ PODEJMIE (A MOŻE TACY JUŻ SĄ) STWORZENIA ŚPIEWNIKA GLAJCIARSKIEGO ???
Teraz lecę z tematem na listę pl.rec.paralotnie - może ktoś coś wie.

P>S> Track lotu jak zwykle w zalączeniu. Zdjęcia później, bo wyszły jakoś takie niebieskie.

niedziela, 1 marca 2009

W drugą stronę


Dzisiaj zaplanowałem trójkąt w kierunku północnym. Podwiozłem sprzęt do Rytla, na swoje ulubione startowisko. Kryzys ma swoje dobre strony, bo na wytyczonych działkach nikt jeszcze niczego nie buduje, więc miejsca ile dusza zapragnie. Aparat, wario i gps po wczorajszej kąpieli błotnej wysuszone i odczyszczone. Dodatkowe pary gaci i polarów założone, szpej, napęd i fruuuuu. W kierunku Borska, bo tam mieli latać koledzy z 3 miasta. Nad lasami obowiązkowe bąble termiki, trochę bujania, wznoszenia,spadania - jak zwykle. Na miejscu okazało się że lotnisko ujeżdżali tylko kartingowcy i motocykliści. Naszych nie było, więc chwila latania na oczach dorodnych blondynek towarzyszących motocyklistom i dalej na Czersk. Stamtąd poszła już dzida z wiatrem, chwila i byłem na miejscu. Trochę się rozwiało w międzyczasie więc lądowanie prawie w celu przy samochodzie.
Mapka lotu jak zwykle i kilka fotek. O !


sobota, 28 lutego 2009

Zanim padnę jak mucha.......z zimna,



Będę się streszczał - z zimna.
Przeleciałem zaplanowany trójkąt. Wszędzie pełno błota a dookoła wygląda (z góry) jak po powodzi.
Zdjęć nie będzie, bo aparat postanowił przed startem zaliczyć kurs nurkowy PADI.
Teraz on się suszy, a ja cichutko, w kąciku umieram z zimna.
W załączeniu track lotu.
"I am prszivatttt dancer, dancer for money..........."- wtajemniczeni w Madagaskar 2 wiedzą o co chodzi :-))

niedziela, 22 lutego 2009

Dobrze i tak



Plany były trochę inne. Chciałem w końcu pokonać trójkąt Chojnice-Czersk-Tuchola.
I wszystko zmierzało w dobrym kierunku. Słoneczko miodzio, wiatr słabiutki, sprzęt przygotowany. Niestety pokonała mnie temperatura. Gdzieś nad Rytlem byłem już taki zziębnięty, że potrzebna była szybka korekta planów. Zakręciłem w stronę Tucholi, ale pod wiatr było jeszcze gorzej. We mgle zamajaczył Raciąż i nad nim zakręt i fruuu do miejsca startu. Leciałem trochę z bocznym słońcem.Udało się trochę odtajeć - przynajmniej dłoniom. Ciekawie też było z innego powodu. Mgła przykrywała horyzont i widoczne zawsze miejscowości i znaki szczególne terenu były niewidoczne. Leciałem więc z nosem w ekranie GPS-a. W końcu wyłoniły się Chojnice, zrobiło się cieplej (na duszy)i lądowanko na zmarzniętej tafli Jeziora Charzykowskiego. Ufff !!!! Topniałem do nocy !!!!!!!
A tu parę zdjęć z przelotu.

środa, 18 lutego 2009

Zamarznięte jeziora, gorące głowy i grube kalesony

No, w tytule zawarłem wszystko.
Forma jakże oszczędna, treści całe tony.
W załączenie film.

wtorek, 17 lutego 2009

Remanent 2008

Siedzę i próbuję się podleczyć. Robię więc małe remanenty.
Ot takie coś znalazłem. Napisałem to by nieść kaganek łoświaty.
Ku pamięci !!!!!!

Artykuł z portalu Chojnice24.pl. Link na końcu.

Z perspektywy anioła


Andrzej Pankowski - paralotniarz z Chojnic opowiada nam o swojej pasji... W portalu pojawiały się już fotografie autorstwa Andrzeja Pankowskiego, dziś możemy obejrzeć również filmy. Zobacz jak wygląda obwodnica z lotu ptaka - zdjęcia z 2 kwietnia.


Tak zaczynałem
Paralotniarstwo to najtańszy i najprostszy sposób na realizację marzeń o lataniu. Moja pasja wzięła się z całkowitego przypadku, lub jak kto woli, z Bożego natchnienia. Pewnego dnia kolega pokazał mi zdjęcie paralotniarza unoszącego się nad jedną z beskidzkich górek. Patrzyłem na to zdjęcie jak zahipnotyzowany i natychmiast zdecydowałem, że też muszę spróbować. Jakaś tajemnicza siła spowodowała, że za 3 tygodnie byłem w Szczyrku na kursie. I w ten właśnie sposób, od roku 2003, latanie jest moją wielką pasją.

Skąd wzięło się paralotniarstwo?
To bardzo młody sport, który narodził się w Alpach Francuskich w latach 80-tych XX wieku, czyli (tak, tak !!!) jakieś 30 lat temu z... lenistwa. Po prostu alpiniści, zdobywając szczyty mieli dosyć mozolnego schodzenia. Zabrali więc ze sobą zwykły spadochron i po zdobyciu góry sfrunęli nim w dolinę. Jeden z pierwszych udokumentowanych na taśmie filmowej zlotów, pochodzący z roku 1985 można obejrzeć w serwisie Youtube. Potem poszło już błyskawicznie, a w ciągu następnych 20 lat, sport ten stał się pasją dziesiątków tysięcy ludzi na całym świecie.

Dla każdego coś miłego
Dzisiaj paralotniarstwo ma wiele odmian, bo ludzie, realizując swoje marzenia o lataniu ulepszali konstrukcje skrzydeł i wymyślali kolejne innowacje. Aby uprawiać ten sport, nie trzeba mieszkać już w górach. Latamy za wyciągarką, z silnikiem, są i tacy, dla których wykonywanie akrobacji to esencja latania. Więcej możecie zobaczyć odwiedzając serwis youtube, wpisując w wyszukiwarkę hasła: "Borsk – o lataniu za wyciągarką", "PPG Polska – o lataniu z napędami", "Paralotnie lub paragliding – o lataniu swobodnym". Aby zdobyć podstawową wiedzę fachową polecam serwisy: www.kamil.paralotnie.pl, stronę polskiego producenta paralotni: www.dudek.com.pl lub młody, polski serwis poświęcony akrobacjom www.flyordie.info

Z perspektywy anioła
Nie wiem, kiedy Pan Bóg postanowił, że ludzie nie będą mieli skrzydeł. Musiał chyba jednak trochę eksperymentować na początku... musiał się trochę wahać. I chyba nie do końca z ludzkiego umysłu wymazać ślady tych doświadczeń. Bo jak inaczej wytłumaczyć tą wieczną tęsknotę człowieka do latania, która zaprzecza przecież ustalonemu porządkowi rzeczy. A może my, ludzie którzy latają, jesteśmy wybrani przez Niego, by świadczyć przed resztą, że istnieje lepszy i piękniejszy świat, że istnieje wieczny błękit, którego nie trzeba się bać? Ten inny wymiar świata, nie zaczyna się hen wśród gwiazd ale już jakieś 200 metrów nad ziemią. Z tej wysokości Ziemia jest inna, wszystko nabiera harmonii i kolorów. 300 – 500 metrów wyżej to strefa zapachów, które On ukrył przed nami za cały ten bałagan, który sobie sprawiliśmy na ziemi. I największe zaskoczenie – z wysokości 1800 metrów, nie widać nas, ludzi. Zupełnie tak, jakby On, w obawie przed kruchością swojego stworzenia, chciał nas ukryć we wszechświecie.

http://www.chojnice24.pl/1-2784-z_perspektywy_aniola.html

poniedziałek, 16 lutego 2009

Zimowa Orgia Crazy People


To co się dzisiaj działo nad Jeziorem Charzykowskim, na nim i wokoło przechodzi ludzkie pojęcie.
Dziesiątki ludzi pozytywnie trzepniętych śmigało po lodzie obok siebie w zgodzie i z szacunkiem na:
bojerach jedno i dwu osobowych, przerobionych łódkach żaglowych i wędkarskich, łyżwo-szybowcach, moto-sankach, moto-nartach, paralotniach i snow-kite'ach.
Padam na pysk.
Na zdjęciach odpowiednio:
Ja i zwykłe nudne latanie, ja i moto-narty, Tomek i moto-sanki, Robert i Jantar MB



czwartek, 12 lutego 2009

W mgiełce z wiosną


Ale pachnie w powietrzuuuuuuu. Chociaż sypnęło ostatnio, nie da się ukryć że nadchodzi siostra Wiosna.
Dziwnie było, bo jak wchodziliśmy z Tomkiem do januszowego hangaru, nic nie zapowiadało latania. Mgła od wysokości oczu do nieskończoności. No to zaczęliśmy grzebać przy moim SNAP-ie.
Pogrzebaliśmy z godzinkę, wychodzimy na zewnątrz a tu.....ło Matko Boska !!!!!
Błękitne niebo, słońce świeci jakby chciało nadrobić stracony czas, cieplutko, milutko, jak w raju. Nawet moje zapalenie płuc zwinęło się w kłębek.
No i znowu trzeba było latać !!!!!!
Można było nawet bez rękawiczek, w mordkę grzało, śmigło dawało czadu, pachniało dookoła ciepłą ziemią. Nawet kuzynka termiczka, ziewając jeszcze jakby się budzić chciała. I tylko jeszcze białe płaty śniegu gdzieniegdzie przypominały, że to 7 luty.
Po godzince latania powrót do Nakła, morda szczęśliwa i tyle. Do następnego !!!!!